Bij de start van het ochtendprogramma waren er ca. 35 leden aanwezig, maar dat aantal liep in de loop van de dag op tot ca. 40.

Het programma begon met de serie Reisverslag De Hollandse Waterlinies, een bijdrage van Job van de Groep. Hij nam ons mee naar de reizende tentoonstelling De Hollandse Waterlinies door een andere bril. In de periode 2021-2022 was de reizende 3D-tentoonstelling gedurende 17 maanden op 11 verschillende forten of daarmee samenhangende bebouwing te zien. Dertien NVvS-leden hebben hiervoor foto’s beschikbaar gesteld. Job schreef in het 3D-Bulletin ook over dit project, waarvan hij de initiator en trekker was. In de geprogrammeerde serie werden alle tentoonstellingslocaties in beeld gebracht.

Een andere bijdrage van Job verderop in het programma was de serie Dwaze moeders op het plein. Met als muziek de gelijknamige song van Wieteke van Dort zagen we beelden van protesterende Argentijnse moeders op het Meiplein (Plaza del Mayo). Hun actie was gericht tegen het verdwijnen van kinderen. Initiatiefneemster Hebe de Bonafini overleed eerder dit jaar en zo is deze serie ook een soort hommage aan haar. Van heel andere orde was Jobs serie Vijfheerenlanden. Allerlei locaties in deze gemeente in het zuidwesten van de provincie Utrecht werden getoond, waarbij de bijschriften bij de foto’s voor mij een duidelijke meerwaarde hadden. Overigens is Vijfheerenlanden met 153 km²  de grootste gemeente van Utrecht.  

In zijn serie Lensloos toonde René Vonk (oude) zwart-witbeelden in stereo die met een camera obscura waren gemaakt, oftewel een fototoestel zonder lens.

Claudia Harkema had de serie Vier elementen aangeleverd. Water, vuur, licht en aarde als deze vier elementen werden geïllustreerd met tot de verbeelding sprekende foto’s. Zo zagen we o.a. ijssculpturen, gletsjers, vuurwerk, kaarsjes, wolken vanuit een vliegtuig, een globe, een akker en werkzaamheden aan de riolering.

In het programma waren drie series van Manfred Jägersberg opgenomen ter nagedachtenis aan hem. Hij overleed in augustus 2022 en heeft vele series laten zien tijdens de verenigingsdagen. Als eerste zagen we een serie over een bezoek samen met Theo van Dam aan de Stoomdag bij Zeche Hannover in Bochum. Allerlei toepassingen van een stoommachine in aangedreven werktuigen passeerden de revue: wals, tractor, draaiorgel, gemaal, zaag, hijskraan en brandspuit. De tweede serie van Manfred had als titel Zeche Zollern II, een herhaling van de serie die we in 2019 zagen. Het betrof een 3D-fotoverslag van een bezoek aan een museumsteenkoolmijn in Dortmund- Bövinghausen, eveneens samen met Theo. De derde serie van Manfred betrof een bezoek aan het Spoorwegmuseum Bochum Dahlhausen, met daarbij beelden van stoomlocomotieven en luxueus ingerichte treincoupés. Theo voorzag de foto’s van commentaar met een humoristische ondertoon en had zelf nog een paar foto’s toegevoegd waarin we Manfred zagen tijdens diens laatste deelname aan de regiobijeenkomsten van onze Duitse zusterorganisatie.

Ook van Arjen Spiekstra werden drie series vertoond. Allereerst nam hij ons mee naar Deventer en we maakten een stadswandeling met als startpunt de Wilhelminafontein op de Brink. Via o.a. de Kerksteeg kwamen we in het Bergkerkkwartier, met allerlei curiosa- en brocantewinkeltjes die ook inspelen op het jaarlijkse Dickens Festijn in Deventer. Uiteraard werd tijdens deze stadswandeling ook de omgeving van de Lebuïnuskerk bezocht. Met foto’s van het 16^e eeuwse Waaggebouw aan de Brink waren we terug bij het vertrekpunt van deze stadswandeling.

In de serie Kromme Rijn volgde Arjen deze 28 km lange rivier van Wijk bij Duurstede naar Utrecht. Hij begon in Wijk bij Duurstede bij de inundatiesluis, een onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie, en liet op weg naar Utrecht de dorpen en beeldbepalende locaties langs deze rivier zien, voorzien van een fotobijschrift. Dat laatste was ook het geval bij Arjens derde serie Jungfraujoch. Hierbij zagen we mooie beelden van de diverse bergtoppen rond de Jungfraujoch, het laagste punt op de bergkam tussen de Mönch en de Jungfrau, die tevens de grens is tussen de Zwitserse kantons Bern en Wallis.

Van heel andere orde was de serie van Gerwald Hazelaar met als titel Living Village Festival. Dit in Dalfsen (Ov.) gehouden festival stond bekend als een festival voor vrije geesten. Sandalen, wijde broeken, dreadlocks en houten kralen. De sfeer ademde de jaren zestig en zeventig en dat zagen we ook op de foto’s die Gerwald ons liet zien.

Van Roland De Raeve weten we dat hij in zijn series graag een thema belicht met daarbij toepasselijke muziek . Dit keer waren dat Fonteinen met als muziek Jeux d’eau, een compositie van Maurice Ravel. We zagen fonteinen in binnen- en buitenland, soms met een mooie regenboog erbij.

We bleven nog even in de ban van het water want Wiebe Halbersma nam ons in de serie Mijn Plekje mee onder water waar hij vissen, zeeanemonen en -koralen fotografeerde. Ook uit zijn andere bijdrage bleek de fascinatie voor water, want in de serie Oude Zeug toonde hij ijs- en sneeuwformaties op de gelijknamige zandplaat in het IJsselmeer, ten noordoosten van de Wieringermeerpolder.

Het eerste programmaonderdeel na de lunchpauze was de Stereofotocompetitie. Dit jaar bestond de jury uit Eric Doorn en Ronald Schalekamp. Zij hadden zich gebogen over 139 foto’s door in totaal 17 leden aangeleverd. Door de jury zijn als prijswinnaars aangewezen Job van de Groep (1^e prijs), Theo van Dam (gedeelde 2^e prijs), Jan Menzinga (gedeelde 2^e prijs) en John Klooster (gedeelde 2^e prijs). Leden konden hun stem uitbrengen als publieksjury en daarvan hebben zo’n 10-15 leden gebruik gemaakt. Daardoor viel ook Robert van den Brink in de prijzen. Alle prijswinnaars voor zover aanwezig ontvingen uit handen van Dennis hun oorkonde. Meer informatie over de uitslag staat elders op de website.

Later in het programma gaf Robert van den Brink met zijn serie Onmogelijke vormen in 3D nog een toelichting op een van zijn inzendingen die overigens niet de winnende was. Geïnspireerd door de penrosedriehoek vernoemd naar de Britse wis- en natuurkundige Roger Penrose, ging Robert hiermee aan de slag om er een correcte 3D-afbeelding van te maken. Ook voor de Waterval van M.C. Escher lukte hem dat.

De serie Panorama Mesdag van Kees Kloosterboer was eigenlijk een combi van 2D en 3D. Het panorama op zich is een 2D-beeld, maar de entourage daaromheen kun je mooi vastleggen als 3D, zeker als je tienerdochter en haar vriendin daarin een rol spelen. Ook voor die twee bleek het Panorama Mesdag in Den Haag een leuk uitje te zijn.

Het programmaonderdeel Dia’s en Video’s van Leden bestond uit een videobijdrage van Theo van Dam over Fractals waarbij allerlei patronen in elkaar overvloeiden, en landschapsfoto’s gemaakt door Gerard Coumou. Gerard was vooral benieuwd hoe deze foto’s het op een groot scherm zouden doen.

Het programma werd afgesloten met ISU Code 28a met bijdragen van zusterorganisaties uit Duitsland (2x) , Tsjechië, Zwitserland, Engeland, Oostenrijk en Slovenië.

Al met al was het weer goed om elkaar te ontmoeten en om samen te kijken naar hoe diverse leden hun passie voor stereofotografie in praktijk brengen. Kortom, het was een mooie verenigingsdag waarbij we ons meer en meer gaan thuis voelen in de Shalomzaal, onze nieuwe locatie in Zeist.

Sophieke Nijhuis-Bouma