De derde verenigingsdag in 2025 werd door zo’n 30 leden bezocht. Vicevoorzitter Job van de Groep opende de verenigingsdag met een hartelijk welkom aan de aanwezigen. Ernest van Loon praat ons vervolgens bij over het 25ste ISU-congres van 18-25 augustus in Wageningen. Naast de door leden aangeleverde series, stond er tijdens deze verenigingsdag in mei ook de jaarlijkse Minute of Fame-competitie op het programma.

Het ochtendprogramma begon met een serie van Job van de Groep met als titel War museum Seoul in Zuid-Korea. Het blijkt te gaan om het oorlogsmonument en museum in Seoel dat de militaire geschiedenis van Zuid-Korea tentoonstelt en deze herdenkt. Job had in het museum allerlei geschutsvoertuigen, -schepen en -vliegtuigen mooi in beeld gebracht. De plaquette met de namen van de vele omgekomen militairen in de Korea-oorlog, onder wie ook veel Nederlanders, was indrukwekkend. Het War Requiem van Benjamin Britten als muziek bij deze serie was mooi gekozen.
De tweede serie van Job had als titel Nisyros vulcano island en in deze serie neemt hij ons mee naar het Griekse eiland Nisyros, gelegen ten zuiden van het eiland Kos in het oostelijk deel van de Egeïsche Zee. De voornaamste bezienswaardigheid van het eiland is een grote krater van de gelijknamige slapende vulkaan waarin zich gaten van enkele centimeters tot tientallen centimeters bevinden, waaruit nog steeds een zwavelachtige rook opstijgt. Ook de mozaïekvloeren en de telefoondraden over de straten spreken echter tot de verbeelding.
Jobs 3e bijdrage aan deze verenigingsdag had als titel Woudrichem vesting. In deze serie over Woudrichem dat samen met Gorinchem en Slot Loevestein de Vestingdriehoek vormt, waren ook enkele foto’s gemaakt door wijlen NVvS-lid Huib den Hollander opgenomen. Een blikvanger in dit Noord-Brabantse vestingstadje is de toren van de 15e-eeuwse Martinuskerk, waarvan de torenspits bij een storm in 1717 verloren is gegaan. Zo’n afgeknotte toren is overigens niet uniek in Nederland. Ook windmolen Nooit Gedagt bovenop de vestingwal is een eyecatcher. Bij vestingsteden zie je vaak een zogenaamde beer op een muur in de vestinggracht, waardoor de vijand niet over deze muur de stad kon binnenkomen. Ook coupures in de vestingwal die met planken konden afgesloten, hadden een beschermende functie.

Arjen Spiekstra nam ons mee naar de Maarsseveense plassen die in de jaren ‘60 zijn ontstaan door zandwinning ten behoeve van de wijk Overvecht in Utrecht. Het is een recreatiegebied, maar soms kan het er ook heel verstild zijn, zoals tijdens Arjens bezoek aan de Grote Plas en de Kleine Plas. Het was toen echt Hollands weer met zon en wolken, wat leidde tot mooie weerspiegelingen in het water. Daarbij had Arjen ook allerlei watervogels mooi in beeld gebracht, zoals futen waarbij hun jongen soms op de rug van pa of ma een lift kregen. Heel bijzonder was de hermelijn op een plankier, maar ook een zadelzwam die met z’n waaiervormige hoed op een boomstam 10 tot 40 cm breed kan worden, mag niet onvermeld blijven.
Later in het programma gingen we met Arjen naar Ravenstein, een vestingstad in Noord-Brabant en gelegen aan de Maas. In de Stadstuin bij het Leerlooierijmuseum staat een achttal grote machines die werden gebruikt bij de bewerking van koeienhuiden tot uiteindelijkleer zijn gebruikt. Deze waren door Arjen mooi in beeld gebracht, evenals de Sint-Luciakerk uit 1735, de vestingwallen, het Philips van Kleefbolwerk en windmolen De Nijverheid.

Jan Menzinga deelde zijn fascinatie voor voorjaarsbloeiers met ons, wat leidde tot een kleurrijke plantenstoet met onder andere winterakoniet, sneeuwklokje, narcis, blauwe druifje, holwortel, vingerhelmbloem, krokus, kievitsbloem, gele anemoon, bosanemoon, dotterbloem, speenkruid, groot hoefblad en twaalfgodenkruid.
Jan nam ons ook mee naar het Zillertal in het noorden van Oostenrijk. De Achensee, gletsjers, bergen, bemoste rotsen, Ahornbahn en de door kleurrijke bloemen gedecoreerde balkons van de hotels in chaletstijl waren mooi in beeld gebracht.
In de derde serie van Jan liet hij ons van allerlei cactussen en vetplanten de fraaie bloemen zien, waarbij macro’s dat effect versterkten.

John Klooster had zijn serie Keukenhof opnieuw in het programma opgenomen, een serie die ook tijden het ISU-congres in 2019 in Lübeck is vertoond. Wat de serie vooral bijzonder maakte was soms het lage standpunt, waardoor je van onderen in de bloemen keek, wat een mooi 3D-effect had.

Voor de Minute of Fame-competitie 2025 waren er 6 deelnemers met in totaal 11 inzendingen. Omdat onze voorzitter Dennis Boersma niet aanwezig kon zijn, had hij Theo van Dam ingewerkt om de puntentelling in goede banen te leiden. Theo reikte tevens de prijzen uit, waarbij de 1e prijs naar Robert van den Brink ging, de 2e prijs voor Job van de Groep was en Kees Kloosterboer de 3e prijs kreeg. Voor Dennis had Theo ook een prijs in petto, namelijk de hoofdprijs van de publieksjury voor Dennis’ imaginaire serie Voor alles wat ik doe!
In het programma waren ook ISU CODE 31c, 32a en 32b opgenomen, waarbij CODE staat voor Club Online Digital Exchange, dus niks geen geheimzinnig gedoe! Leden van diverse Amerikaanse 3D-zusterorganisaties lieten in ISU COD 31c en 32b fraaie foto’s gemaakt door hun leden zien. Hoewel de NVvS inmiddels meer dan 50 jaar bestaat, loopt de 3D-club in Detroit ruim twintig jaar op ons voor. ISU CODE 32a bevatte fraaie bijdragen van onze Europese zusterverenigingen. Stephen O’Neil als dé man achter de ISU CODE’s mag daarbij best wel een keer worden genoemd.
De serie Český Krumlov van Jes Spoelstra was een 3D-video van de ISU-congreslocatie in 2022 in Tsjechië gemaakt met Google Earth. De beelden hadden een maquette-achtige uitstraling. Český Krumlov is een stadje in de Tsjechische regio Zuid-Bohemen en ligt in een lus van de rivier de Moldau. Daarom was het muziekstuk De Moldau van de componist Bedrich Smetana helemaal passend bij deze serie.
Robert van den Brink had zijn serie Stereo tip ook aangemeld voor de Minute of Fame-competitie 2025 en won daarmee de 1e prijs, waarbij hij daarin uiteraard niet herkenbaar in beeld kwam, hoewel zijn stem onmiskenbaar was. Deze korte serie heeft veel weg van een goocheltruc, want het leek alsof je een stereocamera kunt maken door een monocamera voor een spiegel te houden. Navraag leerde dat de tweede camera geconstrueerd is op basis van computerberekeningen.

Tjeert Olthof liet met zijn serie Vogels van Texel de diversiteit aan vogels op dit Waddeneiland zien. Zo passeerden allerlei kust- en watervogels zoals grauwe gans, kluut, kokmeeuw, kuifeend, wintertaling, bontbekplevier en lepelaar de revue. Van de lepelaar was ook de snavel die dienst doet als lepel, mooi in beeld gebracht. Meer landinwaarts kun je bijvoorbeeld de groenling, kneu, fitis, graspieper, blauwborst, winterkoning en zanglijster spotten. Tjeert had zijn serie al voorzien van de Engelse vogelnamen, dus deze mooie serie gaan we waarschijnlijk ook in augustus zien tijdens het ISU-congres.

Ninette ten Dam-had als zus van Ernest van Loon een serie aangeleverd naar aanleiding van haar fietstocht in Noordoost-Frankrijk met als titel Fietsen langs Franse kanaaltjes, sluisjes en dorpjes. Die titel werd mooi geïllustreerd door de foto’s die we te zien kregen.

Al met al was het een geslaagde verenigingsdag, niet alleen vanwege de vertoonde series, maar ook door de persoonlijke gesprekken.

Sophieke Nijhuis-Bouma